T. 21.02.2004
E. 2003/371
K. 2004/38

Yazılı olur
Temyiz etmeme
Özen yükümlülüğü

(Av. K. m. 34, 157)

Şîkayetli avukatın sanık vekili olarak görev üstlendiği bir ceza davasında, kararın temyizinde hukukî menfaatinin bulunmasına rağmen temyiz yoluna gitmeyerek gerekli özeni göstermediği iddiası ile açılan disiplin kovuşturması sonunda, Baro Disiplin Kurulu'nca ?disiplin cezası tayinine yer olmadığına? karar verilmiştir.

Şîkayetli, şîkayetçinin vekilidir. Şîkayetçinin görevi kötüye kullandığı kanaati ile Ankara 1. Asliye Ceza Mahkemesi'nce verilen mahkumiyet kararı, Cumhuriyet Savcısı'nın temyiz isteğine uygun olarak Yargıtayca bozulmuş; şîkayetlinin temyiz isteği ise reddedilmiştir.

Bozma kararı gereğince suçun niteliği ağırlaştığından dava Ağır Ceza Mahkemesi'ne ?irtikap? suçlaması ile intikal etmiş ve yargılama sonunda mahkumiyet kararı verilerek ceza ertelenmiştir.

Kararın temyiz edilmemesi yolunda şîkayetçinin yazılı bir oluru yoktur. Oysa, bir haktan vazgeçme sonucunu doğuran işlemlerde vekil edenden yazılı olur sağlanması zorunludur.

Vekilin hukukî yöndeki takdir hakkının, daha ağır suç ve cezayı içeren kararın temyiz edilmeyişi şeklinde uygulanması, Avukatlık Yasası'nın 34. maddesinde öngörülen ?özen? yükümlülüğü ile bağdaşmadığından ?disiplin suçu? oluşturmaktadır.

Bu nedenle Baro Disiplin Kurulu'nca yapılan değerlendirmede hukuksal isabet görülmediğinden kararın bozulması gerekmiştir.

(Kurulumuz Avukatlık Yasası 157. maddesi gereğince uygun bulmadığı kararı kaldırarak işin esası hakkında karar vermeye yetkilidir. Ancak dosyada şîkayetlinin sicil durumunu gösteren bir belgeye rastlanılmadığından bozma yoluna gidilmiştir.)

Sonuç olarak, itirazların kabulü ile, şîkayetli avukatın sicili ve eylemin niteliği gözetilerek Avukatlık Yasası'nın 34, 135, 136 ve 158. maddeleri uyarınca uygun bir disiplin cezası tayin edilmek üzere, Niğde Barosu Disiplin Kurulu'nun ?disiplin cezası verilmesine yer olmadığına? ilişkin kararının bozulmasına, oybirliği ile karar verildi.