TABABETİ ADLİYE KANUNU

    Kanun Numarası: 38

    Kabul Tarihi: 11/10/1920

    Yayımlandığı Resmi Gazete Tarihi: 12/03/1921

    Yayımlandığı Resmi Gazete Sayısı: 6

    Madde 1 - Cürmü meşhuda azimet edecek etıbba müdavatı iptidaiye yapacak kadar alat ve edevat ve edviyei tıbbiyeyi beraberlerinde bulundurmağa mecburdurlar.

    Madde 2 - Cürmü meşhutta etıbbanın müdavatı iptidaiye münasebetiyle sarf ve istihlak edecekleri edviye bedeli, harcırah ve sair masarifat misillu haksız çıkan taraftan alınmak üzere Hükümetçe tesviye olunur. Tabibi müdavi mecruh ve madrubun bir hastanede tedavisine lüzum gösterdiği takdirde en yakın mülki ve bulunmadığı takdirde askeri hastaneleri mecruhin ve madrubini kabule mecburdurlar.

    Madde 3 - Adli rapor tanzimi, diplomalı etıbbaya aittir. Etıbba bulunmadığı takdirde küçük sıhhiye memurlarına ve her ikisinin bulunmadığı mahallerde ciheti adliyece tersip edilecek ehlivukufa tanzim ettirilecek varakalara şehadet ilmühaberi namı verilir. Fethimeyyit ameliyesi ancak diplomalı etıbba tarafından yapılır.

    Madde 4 - Resmi etıbbanın bulunmadığı veyahut bulunupta ceraimin taaddüdü veya diğer meşru bir mazeret sebebiyle ifayı vazifenin kabil olmadığı mahal ve zamanda ciheti adliye, sair serbest etıbbayı da işbu kanun mucibince istihdama salahiyettardır ve bu kabil etıbbaya harcırahlarından maada mahkemece takdir edilecek ücreti de verilir.

    Madde 5 - Dördüncü madde mucibince ifayı hizmete davet olunan etıbbadan işbu davete icabet etmiyenler hakkında Kanunu Cezanın 99 uncu maddesi zeyli ahkamı tatbik olunur.

    Madde 6 - İşbu kanun tarihi neşrinden muteberdir.

    Madde 7 - İşbu kanunun icrasına Adliye ve Sıhhiye Vekilleri memurdur.