|
MAL MEMURLARININ KAYYIM TAYİN EDİLMESİNE DAİR KANUN
MAL MEMURLARININ KAYYIM TAYİN EDİLMESİNE DAİR KANUN
Kanun Numarası: 3561
Kabul Tarihi: 18/05/1989
Yayımlandığı Resmi Gazete Tarihi: 27/05/1989
Yayımlandığı Resmi Gazete Sayısı: 20177
Madde 1 - Bu Kanunun amacı, gaip kişilerin malvarlıkları üzerindeki Hazine menfaatinin daha iyi korunmasını sağlamak üzere, mahallin en büyük malmemurlarının kayyım tayin edilebilmelerine ilişkin usul ve esasları düzenlemektir.
Madde 2 - Sulh mahkemesi, Türk Kanunu Medenisinin 377 nci maddesinin l numaralı bendine göre kayyım tayin etmeden önce, mahallin en büyük malmemurluğundan, idaresi kimseye ait olmayan mallar üzerinde Hazinenin hak ve menfaati bulunup bulunmadığını ayrıca araştırır. Hazinenin hak ve menfaatinin söz konusu olduğunun anlaşılması halinde, mahallin en büyük malmemurunu kayyım tayin eder.
Malmemurunun değişmesi halinde yeni atanan malmemuru sulh hakimince kayyım tayin edilir. Her malmemuru kendi kayyımlık görevi sırasındaki işlem ve eylemlerinden sorumludur.
Malmemuru kayyımlık yetki ve görevlerinin bir bölümünü, sınırlarını yazılı olarak, açıkça belirlemek şartıyla, astlarına devredebilir. Yetki devri, yetki devreden kayyımın sorumluluğunu kaldırmaz.
Bu malları idare eden malmemurları kayyımlar hakkındaki hükümlere tabidir. Ancak, bu Kanuna göre tayin edilen kayyıma ödenecek ücret Maliye ve Gümrük Bakanlığı tarafından belirlenir.
Kayyım tayin edilen malmemuru, Hazine avukatı bulunan yerlerdeki dava ve icra işlerinde vereceği yetki belgesi ile Hazine avukatı tarafından temsil olunur. Hazine Avukatlarının bu fıkra hükmü gereğince bakacakları dava ve icra takipleri nedeniyle lehlerine hükmolunup, tahsil edilen vekalet ücretleri, 657 sayılı Devlet Memurları Kanununun 146 ncı maddesindeki limitin iki katı olarak ayrıca kendilerine ödenir.
Kayyım tayin edilen malmemurunun 492 sayılı Harçlar Kanununun 1 ve 3 sayılı tarifelerine giren bütün işlemleri hakkında aynı kanunun 13 üncü maddesinin (j) bendi hükmü uygulanır.
Madde 3 - Bu Kanun yayımı tarihinde yürürlüğe girer.
Madde 4 - Bu Kanun hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür.
Geçici Madde 1 - 2 nci madde kapsamına giren hallerde, bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarihten önce atanmış kayyımlarla ilgili olarak mahallin en büyük malmemurluğunun talebi üzerine sulh hakimince mevcut kayyımın görevinin sona erdiğine karar verilir ve 2 nci maddede belirtilen esaslara göre kayyım tayin edilir.
Geçici Madde 2 - Geçici 1 inci madde gereğince görevi sona erdirilen kayyımların idare ettikleri gayrimenkule ilişkin olarak yaptıkları kira sözleşmeleri, tapuya şerh edilmiş olsalar dahi, kayyım tayin edilen malmemurlarının, yeni kira bedeli ve şartlarını kiracıya tebliğ etmesinden altı ay sonra kendiliğinden sona erer. Yeni kira bedel ve şartları Hazineye ait gayrimenkullerin kiraya verilmesine ilişkin usullere göre belirlenir.
Eski kiracının, birinci fıkrada belirtilen altı ayı takip eden 30 gün içinde yeni kira bedeli ve şartları ile kira sözleşmesi yapmaya hakkı vardır.
Teklif edilen yeni bedel ve şartlara kiracılar tarafından sulh mahkemelerinde itiraz olunabilir. Bu itirazla ilgili davalara sulh mahkemelerinde öncelikle bakılır. İkinci fıkrada belirtilen 30 günlük süre içinde itiraz ve rüçhan haklarını kullanmayan ve gayrimenkulü tahliye etmeyenlerin tahliyeleri icra memurluğundan istenir.
İtiraz yoluna giden kiracı, teklif edilen kira bedelini aylık olarak ödediği takdirde tahliye edilmez. Kiracının itirazı üzerine sulh mahkemesince tespit edilecek rayiç kira bedeli, teklif edilen kira bedelinden düşük olursa, farklar sonraki ayların kira bedellerine mahsup edilir.
Kayyım tayin edilen malmemurunun teklif ettiği veya sulh mahkemesinin tespit ettiği kira bedeli ve şartlarıyla yapılacak kira sözleşmesinin başlangıç tarihi, birinci fıkrada belirtilen altı aylık sürenin bitim tarihidir.
Mahkeme kararının kesinleşmesinden başlayarak otuz gün içinde, mahkemece tespit edilen kira bedeline göre sözleşme yapma hakkını kullanmayan ve biriken kira farklarını ödemeyen kiracının tahliyesi icra memurluğundan istenir.
|